przeciwności losu

См. также в других словарях:

• przeciwność — ż V, DCMs. przeciwnośćści; lm MD. przeciwnośćści «niepomyślne zdarzenie, niepowodzenie, przeszkoda, trudność» Przeciwności życiowe. Przeciwności losu. Borykać się, walczyć z przeciwnościami. Zrażać się, nie zrażać się przeciwnościami …   Słownik języka polskiego

• przeciwność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. przeciwnośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} niekorzystna, niepomyślna sytuacja, zdarzenie utrudniające coś; niepowodzenie, przeszkoda, trudność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokonywać przeciwności. Przeciwności losu. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bierność — ż V, DCMs. biernośćści, blm rzecz. od bierny a) w zn. 1: Bierność wobec przeciwności losu. b) w zn. 2: ∆ Bierność chemiczna «charakterystyczny dla niektórych pierwiastków oraz związków chemicznych brak zdolności do wchodzenia w reakcje chemiczne» …   Słownik języka polskiego

• dogryźć — dk XI, dogryźćgryzę, dogryźćgryziesz, dogryźćgryź, dogryźćgryzł, dogryźćgryzła, dogryźćgryźli, dogryźćgryziony dogryzać ndk I, dogryźćam, dogryźćasz, dogryźćają, dogryźćaj, dogryźćał, dogryźćany 1. «gryząc rozerwać zębami do końca, skończyć… …   Słownik języka polskiego

• godnie — godnieej 1. «w sposób właściwy odpowiedni (dla kogoś, czegoś); należycie, stosownie» Godnie powitać, przyjąć kogoś. Godnie uczcić czyjś pobyt. 2. «z godnością, z poczuciem własnej wartości; dumnie, wzbudzając szacunek» Zachowywać się godnie.… …   Słownik języka polskiego

• heroizm — m IV, D. u, Ms. heroizmzmie, blm «bohaterstwo, męstwo, dzielność» Heroizm powstańców, żołnierzy. Heroizm obrony. Znosić z heroizmem przeciwności losu. ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• mężnie — mężnieej przysłów. od mężny a) w zn. 1: Bić się, walczyć mężnie. Mężnie odpierać ataki. Mężnie zginąć na polu walki. b) w zn. 2: Mężnie znosić ból, cierpienie, przeciwności losu. c) przestarz. w zn. 3: Wyglądał dorośle i mężnie …   Słownik języka polskiego

• mężny — mężnyni, mężnyniejszy 1. «odznaczający się męstwem, walecznością, śmiały w walce; będący objawem odwagi; odważny, nieustraszony, waleczny» Mężny rycerz, wojownik. Mężna obrona, mężny opór. 2. «nie lękający się przeciwności losu, stawiający im… …   Słownik języka polskiego

• stoicko — «w sposób właściwy stoikowi; po stoicku, niezachwianie, niewzruszenie» Stoicko spokojny człowiek. Stoicko znosić przeciwności losu …   Słownik języka polskiego

• wytrzymałość — ż V, DCMs. wytrzymałośćści, blm 1. «zdolność do znoszenia trudów, przeciwności losu, odporność na coś (np. na głód, niedostatek, długotrwały wysiłek fizyczny)» Wytrzymałość na zimno. Wytrzymałość na trudy. Być u kresu wytrzymałości nerwowej. 2.… …   Słownik języka polskiego

• dojrzewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dojrzewaćam, dojrzewaća, dojrzewaćają {{/stl 8}}– dojrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa, dojrzewaćeję, dojrzewaćeje, dojrzewaćrzał, dojrzewaćrzeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień